Φαντάσματα στην αίθουσα Crowley

Από τη δεκαετία του '20 κατευθείαν στη δεκαετία του '30, Leys θεωρήθηκε μια από τις υψηλότερες αρχές στις διανοητικές και συμπεριφοριστικές ασθένειες. Ήταν σημειωμένος στην ιατρική κοινότητα ως υποκινητής πολλών νέων θεωριών σχετικά με την επεξεργασία της διανοητικής ασθένειας.

Το Leys έτρεξε την αίθουσα Crowley για 32 έτη, πρίν πεθαίνει στις μυστήριες περιστάσεις κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης σε ένας από τους σοβαρότερα διαταραγμένους τρόφιμους στο άσυλο. Ήταν υποστηριγμένο ότι Leys πέθανε μετά από να επιτεθεί από τον τρόφιμο ταυτόχρονα διενεργώντας μια λειτουργία. Ο τρόφιμος προφανώς δεν ήταν αναισθητοποιημένος πλήρως, και ξύπνησε κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Στο επόμενο χάος, ο τρόφιμος διαπέρασε Leys στο λαιμό. Τα επίσημα αρχεία δηλώνουν εντούτοις ότι Leys πέθανε μιας επίθεσης καρδιών ενώ κατά τη διάρκεια της λειτουργίας.

Κατά τη διάρκεια του χρόνου Leys στην αίθουσα, οι φήμες του σοβαρού αδικήματος ήταν γεμάτες. Ιστορίες που διαδίδονται του πειραματισμού σε μερικοί από τους βιαιότερους τρόφιμους, συμπεριλαμβανομένων των ηττών και του λιμού. Επάνω στο θάνατο Leys, μια έρευνα σχετικά με τις φήμες διεξήχθη. Εντούτοις, τα συμπεράσματα ήταν αναποτελεσματικά, δεδομένου ότι πολλά αρχεία του χρόνου είχαν καταστραφεί όταν ξέσπησε μια πυρκαγιά κατά τη διάρκεια της έρευνας.

Οι φήμες απέτυχαν να πάνε μακριά, και δεδομένου ότι δεν υπήρξε κανένας για να συνεχίσει την εργασία Leys, η αίθουσα ήταν κλειμένη. Οι τρόφιμοι είτε κινήθηκαν προς άλλα όργανα, είτε έθεσαν σε μερικές περιπτώσεις ελεύθερος.

Η αίθουσα βάζει κενό για σχεδόν 18 έτη. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, υπήρξαν ιστορίες από τους ντόπιους για τις κραυγές και τους δυνατούς θορύβους που έρχονται από μέσα από την εγκαταλειμμένη αίθουσα. Κανένας δεν τόλμησε πάντα να αποτολμήσει μέσα να ερευνήσει.

Το 1970 το κτήριο ανακαινίστηκε και ανοίχτηκε πάλι ως Νοσοκομείο Παίδων αιθουσών ` Crowley ". Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, υπήρξαν ιστορίες των θορύβων, αναγνωρίσεις των παράξενων πνευματικών αριθμών, και ακόμα συγκλονίζοντας, πραγματικοί απολογισμοί των επιθέσεων όχι μόνο στις νοσοκόμες αλλά και τα παιδιά.

Λόγω στο ποσό περιστατικών που συνέβαιναν στο χρόνο, φημολογείται ότι ένα πνευματικό μέσο κλήθηκε μέσα για να καθαρίσει την αίθουσα των κακών πνευμάτων. Αυτό πραγματοποιήθηκε υποθετικά κατά τη διάρκεια πολλών μηνών προτού να θεωρηθεί η αίθουσα χωρίς κακόβουλα πνεύματα και παραφυσική δραστηριότητα. Κανένα από αυτό δεν έχει ελεγχθεί πάντα.

Η αίθουσα συνέχισε να λειτουργεί χωρίς περισσότερα αναφερόμενα γεγονότα, μέχρι τελικά το 1997, αφότου ένα μεγαλύτερο πιό σύγχρονο νοσοκομείο ήταν ανοιγμένου μισό μίλι μακριά, αίθουσα Crowley ήταν κλειστή.

Βάζει κενό έως το 2005, όταν αγοράστηκε από έναν τοπικό υπεύθυνο για την ανάπτυξη ιδιοκτησίας που σκόπευε να το μετατρέψει σε κατοικία.

Ήταν κατά τη διάρκεια της εργασίας ανακαίνισης στις αρχές του 2006, ότι τα κόκκαλα βρέθηκαν κρυμμένα σε ένας από τους τοίχους πίσω από μια εστία. Επάνω στην περαιτέρω έρευνα, αρκετά κόκκαλα βρέθηκαν για να καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τουλάχιστον τέσσερις κακός οργανισμών θαμμένος εκεί. Το δωμάτιο αφέθηκε μόνο ενώ η εργασία συνεχίστηκε στο υπόλοιπο της αίθουσας. Δεν είναι γνωστό ποιους αυτά τα κόκκαλα άνηκαν, αλλά είναι γνωστό ότι μερικά από τα κόκκαλα ήταν αυτά ενός μικρού παιδιού.

Ήταν μετά από την ανακάλυψη ότι η παραφυσική δραστηριότητα επανέλαβε προφανώς πάλι. Η κραυγή έχει ακουστεί και οι πνευματικοί αριθμοί έχουν δει περπατώντας γύρω από τους διαδρόμους. Η εργασία οικοδόμησης έχει παψει στην αίθουσα μετά από ένα ατύχημα που περιλαμβάνει τα υλικά σκαλωσιάς που καταρρέουν και σχεδόν τους τραυματισμένους εργάτες.

Διαβάστε περισσότερων της ιστορίας... (Στα αγγλικά)

Τον Μάρτιο του 1971, μια νοσοκόμα έβαζε τα παιδιά στο κρεβάτι στο βρεφικό σταθμό πρώτος-πατωμάτων όταν άκουσε τα βαριά βήματα από ένα δωμάτιο άμεσα ανωτέρω. Ήταν ένα κενό δωμάτιο και ποτέ χρησιμοποιημένος από το νοσοκομείο. Πρώτα στη νοσοκόμα σκεπτόμενη τίποτα από το ως δεν ήταν εκεί εργάτες στο κτήριο στο χρόνο. Αλλά αυτοί οι ήχοι πήγαν στη νύχτα μετά από τη νύχτα, και να πάρουν δυνατότεροι και δυνατότεροι. Αλλο προσωπικό νοσοκομείων είχε ακούσει αυτούς τους ήχους επίσης, αλλά όταν πήγαν στο δωμάτιο να ελέγξουν στο θόρυβο, δεν υπήρξε κανένας εκεί. Σκεπτόμενοι ότι ήταν ένα από τα παιδιά που παίζουν τις φάρσες, καθορίστηκαν για να ανακαλύψουν ποιο ο ένοχος ήταν και εψέκασε το αλεύρι στο πάτωμα. Εντούτοις, δεν υπήρξε κανένα ίχνος.

Ένα απόγευμα, νοσοκόμα Evans διεύθυνε τις στερεότυπες επισκέψεις της στους ασθενείς όταν άκουσε τα βαριά βήματα από τα σκαλοπάτια. Μια βαριά πόρτα ακούστηκε για να έχει αυτό είναι μπουλόνια που σύρθηκαν πίσω και που άνοιξαν. Όρμηξε στο stairwell για να βρεί ευρύ τον ανοικτό πορτών. Τα βήματα ήταν ακουσμένο περπάτημα μακριά πάλι.

Τη νύχτα κατά τη διάρκεια του χειμώνα 1973, ένα από τα παιδιά κοιμόταν πότε αισθάνθηκε τον ανελκυστήρα κρεβατιών επάνω. Αυτός awoke και φωναγμένος για τη νοσοκόμα στο καθήκον. Σκέφτηκαν ότι κάποιος είχε κρύψει κάτω από το κρεβάτι και κίνηση του, αλλά όταν έλεγξαν, δεν υπήρξε κανένας εκεί. Μια άλλη νύχτα αμέσως μετά, ένα άλλο κρεβάτι τινάχτηκε βίαια και οι κουρτίνες που ανυψώθηκαν ξαφνικά επάνω έπειτα άφησαν κάτω από πάλι αρκετές φορές. Αφαίρεσαν τις κουρτίνες, αλλά η εμπειρία που ακολούθησε ήταν πιό τρομακτική. Τα παιδιά έβαζαν άγρυπνο μισό-αναμένοντας κάτι για να συμβούν, όταν παράσυρε ένας misty, γαλαζωπός αριθμός ενός ατόμου από τον τοίχο και έκλινε ενός από τα σε μια σχεδόν οριζόντια θέση. Πολλά από τα παιδιά εβλέίδαν τον αριθμό αρκετά σαφώς και βάζουν στα κρεβάτια τους, βουβά με τον τρόμο, όπως υποχώρησε και πέρασε πίσω στον τοίχο. Τα παιδιά δεν θα κοίμονταν στο δωμάτιο πάλι και το θάλαμο έπρεπε να κλείσουν μακριά.

Κατά τη διάρκεια της πρόωρης δεκαετίας του '80 μια νοσοκόμα, στα καθήκοντα νύχτας, έκανε τους κύκλους της σε ένας από τους θαλάμους των παιδιών. Η πραγματοποίηση της ρουτίνας της ελέγχει εάν τα παιδιά κοίμονταν πλήρως αυτή συνάντησαν ένα νέο κορίτσι που καθόταν κατακόρυφα, πανέξυπνος. Ρωτώντας της αυτό που έκανε λάθος το νέο κορίτσι της είπε ότι είχε ξυπνήσει μέχρι το εύρημα έναν ηληκιωμένο στο τέλος του κρεβατιού της που κοιτάζει επίμονα σε την. Χαμογέλασε και περπάτησε έπειτα από το θάλαμο. Η νοσοκόμα, που φοβάται ότι υπήρξε ένας εισβολέας στις εγκαταστάσεις ρώτησε το κορίτσι που η κατεύθυνση το άτομο πήγε. Επισήμανε ότι πήγε στα δωμάτια λουσίματος.

Η νοσοκόμα περπάτησε στα δωμάτια λουσίματος και κοίταξε αδιάκριτα στο δωμάτιο και αν και δεν εμοίασε με ήταν εκεί καθένα εκεί προχώρησε να εισαγάγει το δωμάτιο. Μιά φορά στο δωμάτιο άκουσε ένα εξασθενημένο βογγητό από έναν από τους θαλαμίσκους λουσίματος. Απαίτησε το ρητό ότι καθένας που ήταν στο δωμάτιο πρέπει να γνωρίσει ότι έχει καλέσει την αστυνομία. Χωρίς την απάντηση που επιστράφηκε από τον εισβολέα η νοσοκόμα περπάτησε στο θαλαμίσκο από όπου το βογγητό προήλθε από και τράβηξε πίσω την κουρτίνα για να βρεί κανένα εκεί. Η σκέψη που θα μπορούσε να έχει misheard όπου το βογγητό προήλθε από τη νοσοκόμα απαίτησε πάλι. Το βογγητό, αυτή τη φορά δυνατότερο φάνηκε να εκπέμπει από τον πολύ ίδιο θαλαμίσκο που η νοσοκόμα ερευνούσε αυτήν την περίοδο. Στο φόβο η νοσοκόμα τρεπόμενη σε φυγή το δωμάτιο και το νοσοκομείο αρνήθηκε να επιστρέψει πάντα και να εργαστεί σε εκείνο τον ίδιο θάλαμο πάλι.

Διαβάστε περισσότερων των παράξενων ιστοριών φαντασμάτων... (Στα αγγλικά)